Kazimierz Marowski

Prawo i sprawiedliwość

Kazimierz Marowski, urodzony w 1871 roku w Andrychowie, to postać, która wywarła znaczący wpływ na polską wymiar sprawiedliwości. Jego kariera obfitowała w ważne wydarzenia, które przyczyniły się do kształtowania prawa karnego w Polsce.

Marowski zmarł 19 stycznia 1926 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo jako prawnik, karnista oraz sędzia i prokurator. Jego wkład w rozwój polskiej jurysprudencji pozostaje nieoceniony, a jego prace są uznawane za istotne dla zrozumienia systemu prawnego tamtych czasów.

Życiorys

„Kazimierz Marowski ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując w 1894 roku tytuł doktora praw. W trakcie zaboru austriackiego, działając w ramach autonomii galicyjskiej, zajął stanowisko urzędnika wymiaru sprawiedliwości. Pełnił rolę sędziego śledczego oraz zastępcy prokuratora państwowego. Z tej drugiej funkcji, w roku 1910, został mianowany prokuratorem państwowym przez c.k. ministra sprawiedliwości. W 1913 roku obronił habilitację na podstawie pracy zatytułowanej Ochrona tajemnicy listowej ze szczególnym uwzględnieniem prawa karnego austriackiego, a równocześnie prowadził wykłady z zakresu prawa karnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po odbudowaniu niepodległej Polski, Kazimierz Marowski objął stanowisko pierwszego prokuratora Sądu Najwyższego w okresie początkowym istnienia II Rzeczypospolitej. W grudniu 1918 roku, z tej funkcji, został mianowany szefem sekcji w Ministerstwie Sprawiedliwości, zastępując przy tym Józefa Światopełk-Kawadzkiego. Ponadto, był aktywnym członkiem Komisji Prawniczej w ramach Akademii Umiejętności.

W dniu 2 maja 1923 roku, za swoje zasługi, został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Niestety, zmarł 19 stycznia 1926 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 91-2-17/18).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ MAROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 14.01.2020 r.]
  2. Początki nauki. [dostęp 09.05.2015 r.]
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  4. Ruch służbowy w sądownictwie. Zmarli. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 6, s. 107, 15.03.1926 r.
  5. Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 116, s. 4, 21.05.1903 r.
  6. Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 248, s. 1, 01.11.1910 r.
  7. Ruch służbowy. Zamianowani. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 13, s. 404, 31.12.1918 r.
  8. Stałe Komisje Akademickie. „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”, s. XXXII, Rok 1918/1919. Akademia Umiejętności.

Oceń: Kazimierz Marowski

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:10